Nieznośni tradsi

...ludzie, którzy uczestniczyli w tradycyjnej Mszy byli tak małoduszni, tak bardzo krytyczni, po prostu tak nieznośni, że w końcu całkowicie przestał sprawować tradycyjną Mszę ...[on] nie chce już mieć do czynienia czegokolwiek ze wspólnotą tradycyjnej Mszy.

 (...) byli bardzo niechętni do pomocy przy jakichkolwiek wydarzeniach parafialnych oraz do uczestnictwa w innych sprawach parafii. Zauważył on [tj. ten kapłan] ciekawą rzecz, mianowicie że, parafrazując: „to jakby byli ,zafiksowani’ na punkcie tradycyjnej Mszy, za którą podróżują i za którą gonią - szukając jakiegokolwiek miejsca, gdzie mogą dostać ‚swoją’ Mszę i podążać dalej.“ Czuł jakby odmawiali zapuszczenia korzeni w parafii. Brali a nie dawali. Jedyne co mu dali to ból głowy.

• Powołać niewielką radę złożoną z wiernych, którzy kreatywnie szukaliby sposobów upowszechniania Mszy, bez "deptania przy tym innym po palcach",
• Wyznaczyć jedną lub dwie osoby - liderów, które jako jedyne kierowałyby wszystkie prośby i sugestie wiernych do duszpasterza,
• Za przyzwoleniem proboszcza, ustanowić obecność tradycyjnej Mszy w parafii. Może być to wykonane poprzez tablicę informacyjną lub sklepik oferujący literaturę na ten temat, zatwierdzone wcześniej ulotki, oraz zbierając adresy e-mail ludzi zainteresowanych wydarzeniami związanymi z Mszą.
• Współpracować z księdzem przy zakładaniu scholi, organizacji wykładów na temat tradycyjnej liturgii oraz w ćwiczeniach ministrantów służących do Mszy.
• Zachęcać uczestników tradycyjnej Mszy do modlitwy za proboszcza: bukiet różańców, nowenny, oraz akty pokutne mogą być ofiarowane za tych księży, którzy przyjęli (często niepopularną) rolę kapłana przyjaznego tradycji.